Hallo!
Ik ben Hans Lunenburg, semi-professioneel fotograaf woonachtig in Roosendaal.
Van jongs af aan ben ik al bezig met fotografie.
Mijn eerste ietwat serieuze camera was een Zenit-E.
Deze was van mijn vader, in eerste instantie mocht ik ‘m gebruiken. “Na gebruik weer terugzetten knul” zei hij altijd. Hij was ontzettend zuinig op zijn spullen.
De verplichte handelingen nodig voor het maken van een foto met een spiegelreflexcamera, zoals het scherpstellen, sluitertijd en diafragma instellen vond hij maar niks en vooral een omslachtig gedoe. Ik vond het geweldig al die knopjes! Een uitdaging vond en vind ik het om middels de juiste camera-instellingen de beelden te kunnen maken die ik in gedachte al gemaakt heb. Groot is de euforie als het beeld op de foto en tegenwoordig beeldscherm overeenkomt met het plaatje wat ik in mijn hoofd had.
Later….nadat pa een (automatisch) toestel had gekocht mocht ik de Zenit-E hebben. Ik was de trotse eigenaar van een spiegelreflex camera, dat is inmiddels ruim 35 jaar geleden…..
Al snel ontdekte ik dat fotografie voor mij meer betekende dan het plat vastleggen en registreren van een landschap, object of persoon. Ik kan er goed mijn gevoel en emotie in kwijt. Fotografie geeft me veel voldoening en vooral rust.
Rust straal ik als persoon uit, dat is ook terug te zien in mijn werk.
Fotografie is meer dan een hobby van me, ik laat me vooral leiden door mijn eigen gevoel en minder door hoe het volgens het theoretische boekje zou moeten. Het technisch aspect is belangrijk en ondersteunend maar zeker niet leidend. Om de beschikbare fotografische technieken te ontdekken en mezelf eigen te maken ben ik in 2015 gestart met de deeltijd vakopleiding aan de Fotovakschool in Rotterdam. Ik heb nu meer technische kennis. Maar het belangrijkste. Het met gevoel fotograferen is gelukkig gebleven.
Mijn favoriete fotografen zijn Ansel Adams (1902-1984), Stephan Vanfleteren en Willem Wernsen.
Back to Top